Η γλαυξ...της γλαυκός...
(Γλαύσωω = Λάμπω)
Γι' αυτής της πανάρχαιας σοφής τον
λόγο...γίνεται λόγος.
Σύμφωνα με τις επικρατέστερες ετυμολογικές προσεγγίσεις, η λέξη γλαυξ έχει άμεση σχέση με τη λέξη "γλαυκός" (ο έχων ανοιχτό γαλάζιο χρώμα, ο λαμπερός)
και δόθηκε στα συγκεκριμένα πτηνά από τους Αρχαίους Έλληνες, εξαιτίας του λαμπερού και σπινθηροβόλου βλέμματός τους.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της γλαυκός είναι ότι ενώ δε μπορεί να μετακινήσει τους βολβούς των ματιών της, μπορεί να γυρίσει το κεφάλι της, και μάλιστα τόσο πολύ,ώστε να βλέπει ακόμα και πίσω της.
Έχοντας λοιπόν τη δυνατότητα παρατήρησης των πάντων γύρω της, καθώς και ένα άμεσο, καθηλωτικό βλέμμα, ήταν φύσης επόμενο να χαρακτηρισθεί ως πτηνό επωμισμένο με το ρόλο του φύλακα, του σοφού, του δικαστή και του μάντη, συμβολίζοντας έτσι την σοφία, την προστασία, τη μαντική και τη δικαιοσύνη, χαρακτηριστικά που του έδωσαν τη θέση του ως το πουλί - σύμβολο της θεάς Αθηνάς στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο συμβολικός ρόλος της έχει μείνει ανεξίτηλος μέχρι και σήμερα, αφού η κουκουβάγια χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση ως σύμβολο γνώσης και πάντα οι άνθρωποι την χαρακτηρίζουν το σοφότερο ζώο από όλα στο ζωικό βασίλειο.
Γλαυκός Λόγος = Κουκουβάγιας Λόγος = Σοφίας Λόγος
Γλαυκός Λόγος = Γαλάζιος Λόγος = Λόγος Ουρανού και Θάλασσας = Λόγος Συμπαντικός = Λόγος Ελληνικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου